بهینهسازی توأمان برنامهریزی آبیاری در مزرعه و بهرهبرداری از مخزن با الگوریتم ژنتیک ( GA)

استفاده بهینه از منابع آب به خصوص در بخش کشاورزی که بزرگترین مصرفکننده آب و نیز آسیبپذیرترین از اهمیت زیادی برخوردار است. در این راستا مدیریت سیستمهای منابع ، بخش در شرایط کمآبی محسوب میشود آب، با تأکید بر تعادل بین عرضه و تقاضای آب از جمله رویکردهای پیشنهادی میباشد. در تحقیق حاضر سعی بر آنست تا با ملاحظه مؤلفه های مهم در سطوح مخزن سد و مزرعه که به ترتیب در برگیرنده مقادیر جریان ورودی به مخزن و نیاز متغیر کشاورزی برای گیاهان مختلف است، سیستم یکپارچه بهرهبرداری از مخزن و تخصیص آب در سطح مزرعه برای شبکههای کشاورزی پاییندست سد زایندهرود تدوین گردد. هدف اصلی این مدل یکپارچه، حداکثر کردن سود خالص ناشی از کاشت تمامی گیاهان در یک الگوی کشت معین شامل محصولات گندم، جو، سیبزمینی، چغندرقند و یونجه میباشد. به دلیل ماهیت تابع هدف، کثرت متغیرهای تصمیم و پیچیدگیهای موجود در مدلسازی ) استفاده و نتایج سود حاصل شده با مقادیر مشاهداتی مقایسه GA یکپارچه مخزن- مزرعه از مدل الگوریتم ژنتیک ( گردید. بدین صورت که با توجه به مقادیر مشخصی از متغیرهای حالت (ذخیره مخزن در ابتدای سال)، مناسبترین -روزه از مخزن سد و تخصیص بهینه آب بین گیاهان مختلف با هدف حداکثر سازی سود خالص 11 الگوی بهرهبرداری با توزیع بهتر کمبودهای آبی بین مراحل GA سالانه، تعیین گردید. نتایج حاکی از آن بود که مدلسازی یکپارچه با مراحل مختلف رشد محصولات، توانست سود سیستم را در مقایسه با مقادیر واقعی به طور قابل توجهی افزایش دهد

کلیدواژه ها:

برنامهریزی آبیاری ، بهرهبرداری از مخزن ، بهینهسازی ، نیاز متغیر ، الگوریتم ژنتیک