بررسی اثر میراگرهای اصطکاکی در کاهش تغییر مکان جانبی طبقات در قابهای مهاربندی واگرا و همگرا

در سالهاى اخیر تلاشهاى جدى به منظور توسعه مغهوم اتلاف انرژی به عنوان یک تکنولوژی کاربردی جهت مقابله با زلزله صورت گرفته است. اساس روشهاى تحلیل و طراحى امروزى بر مقاومت در برابر بارهاى جانبى استوار مى باشد. سیستم هاى غیر فعال اتلاف انرژی که میراگر اصطکاکى (Friction Damper) به عنوان یکى از انواع این سیستم ها مى باشد، امروزه مورد توجه فراوان قرار گرفته اند. استفاده از این سیستم ها باعث تمرکز اتلاف انرژی در میراگرها شده و در نهایت تقاضاى اتلاف انرژی در اعضاى اصلى سازه (تیرها، ستون ها و مهاربندها ) کاهش می یابد. هدف از این تحقیق، بررسى عملکرد قابهاى فولادی دارای مهاربند همگرا و واگرا با میراگر مى باشد و رفتار این قابها با قابهاى با مهاربند همگرا و واگراى بدون میراگر مورد مقایسه قرار گرفته است، و در نهایت مقایسه عملکرد کاهش لرزه اى این دو سیستم مى باشد. تمام نمونه هاى مورد مطالعه با نرم افزار ETABS به صورت سه بعدى به منظور دستیابى به یک مدل واقعى و به صورت بهینه طراحى شده است و سپس تحلیل تاریخچه زمانى غیرخطى دینامیکى در نرم افزار SAP2000 بر روى یک قاب دو بعدى (با میراگر و بدون میراگر) از این نمونه ها انجام شد. پاسخ لرزه اى قابها به شاخص تغییر مکان نسبى طبقات مورد بررسى قرار گرفت. نتایج تحلیل و بررسى ها نشان مى دهد که استفاده از میراگرهاى اصطکاکى در قابها نسبت به قابهاى با مهاربندى همگرا و واگرا موجب مى شود که پاسخ لرزه اى سازه به صورت چشمگیری کاهش یابد

کلیدواژه ها:

کنترل غیرهوشمندسازه ها ، میراگراصطکاکی ، مهاربندهمگرا ، مهاربندواگرا ، تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی