بررسی تاثیر محدودیت های مالی بر رابطه بین مدیریت سرمایه در گردش و عملکرد مالی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

سرمایه در گردش بخش عظیمی از سرمایه سازمان را به خود اختصاص می دهد و مدیریت آن نیز از اهمیت بسزاییبرخوردار است. بین مدیریت سرمایه در گردش و عملکرد مالی شرکت رابطه یو شکل معکوسی وجود دارد. با توجه بهاینکه شرایط مالی ممکن است نقش مهمی در این ارتباط داشته باشد، هدف این پژوهش بررسی تاثیر محدودیت هایمالی بر رابطه بین مدیریت سرمایه در گردش و عملکرد مالی می باشد. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بوده و مبتنی بر تحلیل داده های تابلویی است. نمونه مورد بررسی شامل 108 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران،طی دوره زمانی 1386 تا 1391 است. با استفاده از معیار هزینه تامین مالی خارجی به عنوان نماینده ای از وجودمحدودیت های مالی، نشان داده شد که این محدودیت ها تاثیر معناداری بر رابطه بین مدیریت سرمایه در گردش وعملکرد مالی شرکت دارند و سطح بهینه سرمایه در گردش برای شرکت هایی که بیشتر از لحاظ مالی محدودند، پایین تراست. نتایج ما پیشنهاد می کنند که مدیران به سطح بهینه سرمایه در گردش به علت هزینه های دور شدن از آن توجهکنند. همچنین از اثرات منفی بر عملکرد شرکت به دلیل فروش های از دست رفته، عدم استفاده از تخفیفات نقدی برایپرداخت های قبل از سر رسید و یا هزینه های تامین مالی اضافی جلوگیری کنند.

کلیدواژه ها:

مدیریت سرمایه در گردش ، عملکرد مالی ، سطح بهینه سرمایه در گردش ، محدودیت های مالی