مسیریابی و اختصاص طول موج در طراحی شبکه های مش فیبرنوری WDM خودترمیم با استفاده از الگوریتم ژنتیک

از مسائل مهم در طراحی شبک ههای مش فیبرنوری WDM خودترمیم، مسیریابی بار ترافیکی بین گر ههای مبدا و مقصد، تعیین مسیرهای محافظ برای مراقبت از مسیرهای کاری و اختصاص طو لموج به مسیرهای نوری می باشد. طراحی شبکه های مش فیبرنوری WDM خودترمیم از نوع مسائل NP سخت می باشد. در این پژوهش الگوی حفاظت یک به یک برای طراحی شبکه های مش فیبرنوری WDM خودترمیم مورد نظر میباشد و از الگوریتم ژنتیک برای حل مساله مسیریابی و اختصاص طول موج استفاده می شود. نتایج شبیه سازی توانایی الگوریتم ژنتیک را در حل مساله مسیریابی و اختصاص طول موج در طراحی شبکه های مش فیبرنوری WDM خودترمیم نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

شبکه های نور ی ، تکنیکWDM ، سیستمهای تحمل پذیر خط ا ، خودترمیمی ، افزونگی ، بهینه سازی ، مسیریابی واختصاص طو لموج ، الگوریتم ژنتیک