بررسی معماری های آموزش الکترونیکی

آموزش الکترونیکی بعنوان یک ابزار تازه، رفته رفته در جوامع بشری، جای رسانه های آموزشی را میگیرد. افزایش فرصت یادگیری برای یادگیرندگان، نگهداری و ثبت کیفیت یادگیری، امکان ماندن در خانه، کاهش هزینههای جانبی، قابلیت در دسترس بودن و امکان بهنگام سازی سریع مطالب آموزشی، از مزایای آموزش الکترونیکی هستند. بنابراین برای اینکه آموزش الکترونیکی، انتظارات را بر آورده سازد، مفاهیم و رسانههای آموزشی باید کار یادگیری را همزمان با فراهم کردن محیطی جذاب و ترغیبکننده برای یادگیرنده، به صورت ساده مشخص نمایند. برای رسیدن به این اهداف لازم است که معماری مشخصی برای شناسایی سیستمهای مختلف آموزش الکترونیکی و زیر سیستم های آنها و تعاملات بین زیر سیستمهای آنها و نیز خود سیستم با سیستمهای بیرونی ایجاد گردد. در ضمن، در این معماری لازم است که اهداف سیستم و نقش عامل انسانی در آن به خوبی معلوم گردد. این مقاله مطالعه ای در مورد معماریهای آموزش الکترونیکی میباشد که در آن تعدادی از معماریهای موجود را از دیدگاههای مختلف، مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

آموزش الکترونیکی ، معماری مبتنی بر عامل مضاعف ، معماری مبتنی برسرویس وب ، معماری مبتنی بر محاسبات توری ، معماری مبتنی بر محیط مجازی