طراحی مدل توانمندسازی و نقش آن در بهره وری کارکنان دانشگاه جامع علمی کاربردی استان خوزستان و واحدهای تابعه

هدف این مقاله طراحی مدل توانمندسازی و نقش آن در بهره وری کارکنان دانشگاه جامع علمی کاربردی استان خوزستان و واحدهای تابعه بود. پژوهش حاضر یک پژوهش پیمایشی"کاربردی" است. روش تحقیق مورد استفاده در پژوهش مذکور،روش تحقیق توصیفی همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش تمام کارکنان دانشگاه جامع علمی کاربردی واحد استان خوزستان و مراکز تابعه است که از بین آنها 093 نفر به عنوان نمونه به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه استاندارد است. که پایایی آن از روشآزمون آلفای کرونباخ سنجیده شده که ضریب 99 /. نشان از سطح قابل قبول آن بود. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از تکنیک های آمار توصیفی های فراوانی، درصد فراوانی طبقه بندی شده و در قالب جدول و نمودار توصیف شده است. و همچنین از آزمونهای استنباطی کروسکال والیس، تاو کندل و کای دو یک بعدی و تحلیل مسیر استفاده شد. براساس - - ضریب همبستگی و تحلیل مسیر متغیرها در این مدل توانمندسازی می تواند به طور مستقیم و مثبت ، بهره وری کارکنان را در شغلشان پیش بینی و افزایش دهد. و در پایان راهکارهایی جهت بالابردن توانمندی کارکنان و به تبع آن بهره وری آنان، پیشنهاد شد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، کارکنان ، بهره وری ، دانشگاه علمی کاربرد