تاثیر نوآوری استراتژیک با رویکردی آینده پژوهانه در صنعت هوانوردی

گسترش روز افزون توسعه صنعت حمل و نقل هوایی در دهه اخیر در جهان، به عنوان یکی از مهمترین محورهای توسعه و رشدکشورهای توسعه یافته و در حال توسعه مطرح شده و از جایگاه ویژه ای در برنامه های توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی وتکنولوژیکی کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه برخوردار است. همه سازمانها برای ماندگاری نیازمند اندیشه های نو و نظرهای بدیع و تازهاند. نوآوری استراتژیک به مفهوم رقابت در صنعت موجود به روشی کاملاً متفاوت است که ارزشهای مشتری را مجدداً تعریف و ارتقا می بخشد. بر خلاف نوآوری سنتی این روش متفاوت رقابت، فقط شامل نوآوری محصول نیست. چنین نوآوریممکن است با مفهوم محصول، تولید یا بازاریابی محصولات و خدمات مربوطه مرتبط باشد. آنچه مهم است حیات سازمانها در شرایط متغیر امروز مستلزم استفاده از نوآوری نوین می باشد که این موضوع باید با در نظر گرفتن آینده همراه باشد. آینده پژوهی شامل تلاشی نظاممند برای بررسی و خلق آیندهی درازمدت علم، فناوری، اقتصاد، محیط و جامعه بهمنظور شناسایی فناوریهای عام نوظهور، حوزههای پر منفعت اقتصادی و سایر حوزههای زیربنایی راهبردی است که به احتمال فراوان، بیشترین منافع اقتصادی، اجتماعی و سیاسی را خواهند داشت. آیندهنگاری نوعی مدیریت و مهندسی جامع آینده و ایجاد فرصت برای ساختن آیندهی مطلوب است. در این پژوهش، تاثیر نوآوری استراتژیک با رویکردی آینده پژوهانه در صنعت هوانوردی مورد بررسی می گیرد.

کلیدواژه ها:

نوآوری ، نوآوری استراتژیک ، آینده پژوهی ، صنعت هوانوردی