بررسی تاثیر مواد افزودنی و سنگدانه ها بر مشخصات مقاومتی بتن گوگردی

یکی از مهمترین کاربردهای گوگرد در صنعت ساختمان، استفاده از آن در ساخت بتن گوگردی می باشد.بتن گوگردی دارای ویژگی هایی است که کاربردهای منحصر به فردی را برای آن امکان پذیر می نماید. به عنوان مثال مقاومت های کششی، فشاری و خمشی و مقاومت در برابر خستگی در بتن گوگردی بیشتراز بتن معمولی است. میزان نفوذپذیری بتن گوگردی کمتر از بتن معمولی است و همچنین زمان گیرش آن سریع تر از بتن معمولی است و می توان در دمای زیر صفر هم بتن ریزی کرد. بتن گوگردی در محیط های شیمیایی دارای مقاومت بالاتری نسبت به بتن معمولی است. در این پژوهش پارامتر های موثر بر مشخصات مقاومتی بتن گوگردی مورد بررسی قرار گرفته است. در این زمینه اثر دو افزودنی DCPD وSMZ (نام تجاری ماده افزودنی) بر مشخصات مقاومتی بتن گوگردی مورد ارزیابی قرار گرفته است. علاوه بر این تاثیر نوع و مقدار فیلر، درصد گوگرد در طرح اختلاط و نوع سنگدانه در مقاومت فشاری بتن گوگردی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این پژوهش نشان می دهد نمونه های ساخته شده با افزودنی DCPD و SMZ از مقاومت فشاری بالاتری نسبت به نمونه شاهد بتن گوگردی برخوردارند. همچنین نمونه های ساخته شده با درصد های مختلف گوگرد مورد ارزیابی قرار گرفت ،که نتایج نشان می دهددرصد گوگرد بهینه30 درصد وزنی گوگرد می باشد. همچنین در بین فیلرهای بررسی شده پودر تالک با درصد وزنی 10 درصد و مقاومت فشاری 69 مگاپاسگال به عنوان ماده پرکننده برتر معرفی شده و بتن گوگردی ساخته شده با سنگ دانه آهکی که دارای مقاومت فشاری 43 مگاپاسگال است دارای مقاومت بالاتری نسبت به نمونه های مشابه است.

کلیدواژه ها:

بتن گوگردی ، مقاومت فشاری ، طرح اختلاط ، نوع سنگدانه ، فیلر.