ساماندهی بافتهای مرکزی شهری با بهره گیری از رویکرد شهرسازی بیوفیلیک با استفاده از روش )SWOTنمونه موردی: بافت مرکزی شهر قزوین)

بافت مرکزی شهرها، به عنوان یکی از مهمترین اجزای تشکیل دهنده هویت کالبدی فیزیکی و اجتماعی شهر میباشند، که به در سالهای اخیر به دلیل توسعه سایر مناطق شهری، کمتر مورد توجه قرار گرفته و رفته رفته رو به فرسودگی می نهند.از این رو سرزندگی همه جانبه این مناطق یکی از مهمترین دغدغه های مدیریت شهری در عصر حاضر است.هدف اصلی این تحقیق، ساماندهی بافت مرکزی شهری سرزنده و پویا از طریق پیاده سازی اصول شهرسازی بیوفیلیک میباشد.در این پژوهش برای حل مشکل ساماندهی بافت مرکزی شهری مذکور از روش توصیفی-تحلیلی استفاده شده است. روش جمع آوری داده ها از طریق مطالعات کتابخانه ای و اسناد، روش مشاهده مستقیم و برداشتهای میدانی بوده است. همچنین از روش دلفی در ارایه پرسشنامه ها استفاده شده و در تدوین 50 پرسشنامه، برای جمعآوری نمونه از کارشناسان اختصاص داده شد. همچنین برای تعیین اندازه نمونه از روش نمونهگیری گلوله برفی استفاده شده است. سپس از ماتریس سوات، برای وزندهی به هر فاکتور و استخراج راهبردهای چهارگانه کمک گرفته شده است.یافته های تحقیق نشان میدهد که در ارزیابی استراتژیهای چهارگانه، استراتژی SO3 با امتیاز نهایی(.(2,65 استراتژی ST1 با امتیاز نهایی((2,55، راهبرد WO2 با امتیاز (2,4) و راهبرد WT3 با امتیاز((1,95 به عنوان برترین راهبرد در بین استراتژیهای مستخرج از ماتریس سوات، انتخاب شدند.این تحقیق در بردارنده استراتژیهای گوناگونی است که مستخرج از عوامل درونی و بیرونی تاثیرگذار بر محیط مذکور بوده که میتواند در بهبود و ساماندهی وضعیت بافت مرکزی شهر قزوین کمک به سزایی نماید.

کلیدواژه ها:

ساماندهی ، بافت مرکزی ، بیوفیلیک ، سوات