نمادپردازی نقوش ظروف اسگرافیتو در دوران اسلامی

ظروف اسگرافیتو از نظر تکنیک و نقش، جایگاه ویژهای در گروه سفالینه های دوران اسلامی دارند که بخش عمده و مهم آنها متعلق بهسدههای 4 تا 6 هجری هستند. نقوش ظروف اسگرافیتو به واسطهی حکاکی بر روی آنها نقش بسته است که این نقوش در سه گروهحیوانی، گیاهی و انسانی دستهبندی میشوند و هر یک از آنها نشان دهنده ی نماد ویژه ای هستند. این مقاله با هدف بررسی نقوش ظروفاسگرافیتو و نمادپردازی که در این نقوش صورت گرفته است، در صدد پاسخگویی به سوالات زیر است:1- کدام گروه از نقوش سهم بیشتری در تزیین ظروف اسگرافیتو دارد؟2. آیا تمامی نقوش در ظروف اسگرافیتو، جنبه ی نمادین داشته است؟پژوهش پیشرو با شیوه ی گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و روش توصیفی_تحلیلی انجام شده که ده نمونه به عنوان جامعه آماری از ظروفاسگرافیتو انتخاب شده ومورد مطالعه قرار گرفته است.نتیجه ی حاصل از این پژوهش نشان می دهد که؛ نقوش حیوانی نسبت به دو گروهدیگر بیشتر به کار رفته است و نقوش گیاهی به طور عمده به عنوان عنصری تزیینی در میان نقوش دیگر خودنمایی می کند.

کلیدواژه ها:

نمادپردازی ، نقوش ، ظروف اسگرافیتو ، دوران اسلامی