مقایسه آنالیز پایداری شیروانیهای خاکی به روش تعادل حدی و اعمال ضرایب جزء بر اساس آیین نامه یوروکد 7 در خاکهای چسپنده

با توجه به عدم شناخت کافی از رفتار خاک در گذشته از روشهای آنالیز پایداری محافظه کارانه ای استفادهمی گردد که در بعضی مواقع منجر به نتایج غیر اقتصادی می شد سرانجام سازمان سیاست استانداردها وکمیته استراتژی اروپا درصدد برآمد استانداردی تدودن نماید که بتوان جایگذین استانداردهای قدیمی گردداین آیین نامه بعدها یوروکد 7 نام گرفت. تفاوت اصلی استاندارد یورو کد 7 با دیگر استاندارهای قدیمی در نحوه ی اعمال ضرایب ایمنی است، به طوریکه در این استاندارد با حذف ضرایب ایمنی کلی در طراحی ها، ضرایب جزء به پارامترهای طراحی اعمال گردید،در این مقاله سعی شده است که اثرات ناشی از اعمال ضرایب جزء بر روی ترانشه ها مورد بررسی قرار گیرد،برای این منظور ترانشه های فرضی با پارامترهای متفاوت خاک، انتخاب شد و ضمن آنالیز پایداری با روش هایتعادل حدی، با استفاده از نرم افزار GeoStudio 2007 ، مجدداٌ با روش یوروکد 7 مورد تحلیل قرار گرفت ونتایج حاصل از دو روش با هم مقادسه گردید، در نهایت نتایج نشان داد که تفاوت محسوسی بین روشیوروکد 7 و روش تعادل وجود دارد و نتایج حاصل از یوروکد 7 نتایج بهینه تری است.

کلیدواژه ها:

آنالیز پایداری شیروانی ها ، روش تعادل حدی ، آیین نامه یوروکد 7 ، ضرایب جزء