توانمندسازی سکونتگاه های غیررسمی با تاکید بر مشارکت اجتماعی (مطالعه موردی شهر شوش کوی وهب)

ایجاد سکونتگاههای غیررسمی از پیامدهای نامطلوب شهرنشینی در جهان معاصر است که به ویژه در نتیجه صنعتی شدنشتابان و نابرابری های منطقه ای شکل گرفته و شهرها و خصوصاً کلان شهرهای کشور را با مسائل عدیده ای مواجه ساختهاست. پژوهش حاضر با هدف بررسی توانمندسازی سکونتگاه های غیررسمی با تأکید بر نقش مشارکت اجتماعی در شهرشوش انجام شد. روش تحقیق در این پژوهش از نوع پیمایشی و شیوهی نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای است. جامعهآماری این پژوهش را حاشیه نشینان کوی شهید وهب شهر شوش تشکیل می دهند که تعداد آنها در سال 1391 بالغ بر3752 نفر بوده است و از آن تعداد 349 نفر با استفاده از فرمول کوکران به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. نتایج پژوهشنشان داد که درک نادرست از مفهوم مشارکت، شناخت ناکافی نسبت به توانایی های درونی و بیاعتمادی نسبت به مدیریتشهری، عملکرد نامطلوب مدیریت شهری در کنار سایر عوامل، در عدم مشارکت سازمان یافته ساکنان این نواحی مؤثر است.

کلیدواژه ها:

توانمند سازی ، مشارکت اجتماعی ، حاشیه نشینی ، شهر شوش ، کوی شهید وهب