بررسی فرآیندتوسعه مسکن سازی با لحاظ کردن بعد رفتاراجتماعی و فرهنگی درسنجش میزان رضایت مندی افراد

با نگاهی اجمالی به کیفیت فضای زندگی امروز، باکمبودهایی مواجه می شویم . منظور از کمبودها ،عناصرفیزیکی فضا نیستند، در واقع نوعی بی خانمانی و از بین رفتن احساس هویت است که با حضور در مکان ،حسمی شود. عدم شناخت صحیح فرهنگ منطقه ای ، توجه نکردن به حس درونی انسان و درک تصویر ذهنی ازحس مکان ،از عواملی هستند که موجب می شوند طراحان نتوانند فضایی با کیفیت مطلوب ایجاد کنند. مردمنسبت به محدودیت های فرهنگی محیط خود که به رفتارهای روزمره آن ها تحمیل می شود آگاهی کاملندارند. هنجارها یا خواسته های مشترک تعیین کننده اثر فرهنگ بر افراد هستند. نتیجه مهم فرآینداجتماعی شدن برای افراد، توانایی دریافت نگرش ها و رفتارها و معانی محیط فرهنگی است.در هر حال کیفیتفضایی محیط ساخته شده در تامین تعامل اجتماعی وبازفرهنگی ، بسیار موثر است.با توجه به مسئله ، می توانبا لحاظ کردن فرهنگ آن منطقه ودستیابی به الگوهایی برای کیفیات فضایی گذشته در زندگی امروز ازمشکلات بوجود آمده ی فرهنگی،اجتماعی،روانی... که منجر به بی هویتی و نوعی گم شدگی انسان امروز شده،جلوگیری کرده و میزان رضایت مندی ساکنین را از فضای زندگی بالا برد.

کلیدواژه ها:

رفتاراجتماعی ، رضایتمندی ، فرهنگ ، معماری