مکانیابی اراضی توسعه آتی شهر با تاکید بر پارامترهای طبیعی و با استفاده از نرم افزار GIS مدل (AHP- FUZZY)

امکانات محدودند و نیازهای انسان نامحدود، همواره باید از امکانات محدودی که در اختیار داریم بیشترین بهره ممکن را ببریم و به بهترین نتیجه ممکن دست یابیم و در عین حال باعث عدم آسیب رساندن به کاربریهای دیگرشویم. ایران کشوری استنیمه خشک، و در موقعیتی از جهان قرارگرفته که شدیداً با مشکل کم آبی روبرو است و استان همدان یکی از استانهای موجود در این کشور پهناور است، که امروزه با مشکل کم آبی و کمبود زمین مرغوب کشاورزی روبرو است. زمین های حاصلخیز کشاورزی نعمت های خدادادی هستندکه برای تشکیل هر سه سانتیمتر آن حدود 800 سال وقت مورد نیاز است، و در مکانیهم قابل یافتن نیست با توجه به این که استان همدان یک استان کوهستانی محسوب شده و با محدودیت آب و زمین حاصلخیز روبرو است این وظیفه برنامه ریزان شهری است که با برنامه ریزی صحیح و مکان یابی دقیق باعث جلوگیری ساخت و ساز غیر اصولی و خود سرانه در این مناطق شوند و گسترش سکونتگاهها را به مناسب ترین جهت هدایت کنند. روش تحقیق در این نوشتار بر اساس هدف از نوع کاربردی و بر اساس ماهیت ، توصیفی تحلیلی است. روش انجام این پژوهش نیز به این صورت بوده که محقق ابتدا داده های مورد نیاز خود را به روش کتابخانه ای و از طریق سازمانها، ادارات، کتابها، مجلات، سایتها و ... جمع آوری کرده و وارد سیستم اطلاعات جغرافیاییARCGIS کرده و در محیط نرم افزارGISبه روشAHP-FUZZYمورد تجزیه و تحلیل قرار داده است. و برای تعیین وزن دو به دوAHP معیارها از نرم افزار 11Expert Choiceاستفاده کرده است. به این نتیجه رسیده که: در حال حاضر با توجه به وجود زمینهای بایر داخل شهر و همچنین بافتهای فرسوده و مخروبه موجود توسعه از داخل بهترین مکان برای توسعه پایدار است، و در صورت نیاز توسعه به بیرون، بهترین منطقه، توسعه به طرف شمال و شمال غربی با سطح پیشنهادی 184530 متر مربع است. و نامناسب تری جهت رو به جنوب است زیرا این منطقه دارای زمینهای مرغوب کشاورزی و همچنین آب مورد نیاز در کشاورزی است.

کلیدواژه ها:

مکانیابی ، مناطق بهینه ، توسعه فیزیکی ، شهر مهاجران ، GIS