تقابل شهروگردشگری نقش گردشگری دررشداقتصادشهری مطالعه موردی: اردبیل

صنعت توریسم با درآمد سالانه نزدیک به 1000 میلیارد دلار در جهان، یکی از مهم ترین پدیده های قرن حاضر است که علاوه بر فقرزدایی، عدالت گستری و اشتغال زایی، درآمد بالایی را ایجاد کرده و برای فقرا نیز ایجاد شغل می کند. گردشگری برای ایران که وابستگی شدیدی به درآمدهای نفتی دارد، می تواند به عنوان راه حلی برای رهایی از وابستگی به درآمد های نفتی و خروج از اقتصاد تک محصولی باشد. آگاهی جوامع از این که گردشگری منبع درآمدی ارزی بسیار مناسب و قابل ملاحظه ای در اختیار اقتصاد یک کشور قرار می دهد، باعث شده است که گردشگری مفهومی بسیارگسترده در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی پیدا کند و به یک صنعت تلقی شود به طوری که از آن به عنوان صادرات نامرئی که مرکز اقتصادی آن در شهرها هست نام می برند. در این میان شهر اردبیل نیز به دلیل شرایط تاریخی- فرهنگی و زیست محیطی منحصر به فرد خود دارای استعدادهای فراوانی در زمینه گردشگری می باشد فلذا در صورت ایجاد شرایط لازم، مقوله گردشگری می تواند باعث توسعه اقتصادی بیشتر در این شهر گردد. این پ ژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی با استفاده از مدل برنامه ریزی استراتژیک (swot) به ارائه استراتژیها و راهبردهای موثر در توسعه شهر با استفاده از گردشگری شهری پرداخته است. تحلیل استراتژیک بیانگر آن است که منطقه دارای 23 نقطه قوت و فرصت به عنوان مزیتها و 17 نقطه ضعف و تهدید اساسی به عنوان محدویت ها و مشکلات پیش روی توسعه گردشگری شهری می باشد. نتایج تحلیلی مدل حاکی است که عدم توزیع مناسب ثروت، تمرکز گرایی و ضعف اطلاع رسانی، کمبود مواصلات ارتباطی و ... موانع اصلی توسعه گردشگری شهری اردبیل به شمار می رود.

کلیدواژه ها:

توریسم ، تحول اقتصادی ، پتانسیل گردشگری ، شهراردبیل