اصول طراحی زمین بازی کودکان براساس تصورات کودکانه نمونه موردی: پارکهای منطقه یک شهرزنجان

فضای شهرجایی است که زندگی روزمره شهروندان هرروز به صورت اگاهانه یا نااگاهانه ادراک میشود دراین بین کودک و فضاهایی درمقیاس و نیاز او که جزئی خاص ازشهروندان است موردبی توجهی قرارگرفته است نوشتارحاضر برآن است تا ضمن بررسی وضعیت زمین های بازی موجود درپارک های منطقه یک شهر زنجان انتظارات کودکان محدوده موردنظر را بررسی نماید هدف این پژوهش شناخت و بررسی وضعیت زمین های بازی کودکان درسطح منطقه یک شهرزنجان باتوجه به نیازها و انتظارات کودکان و افزایش سطح حضور اجتماعی گروه های کودکان درفضای شهری می باشد پرسش اساسی دراین زمینه این است که تصورات و انتظارات کودکان امروزی اززمین های بازی چیست؟ جهت پاسخ به این پرسش فرض براین است که با شناخت و درک نیازها و انتظارات کودکان میتوان کیفیت زمین بازی کودکان را ارتقا بخشید بدین منظور ازروش تحقیق توصیفی تبیینی استفاده شد که درآن شیوه گرداوری اطلاعات به دوروش میدانی و کتابخانه ای بوده است درروش میدانی با استفاده ازمشاهده و الگوبرداری ازترسیم ذهنی و مصاحبه کودکان داده های حاصل استخراج و موردتجزیه و تحلیل قرارگرفت نتایج حاصل نشان میدهد بین شناخت نیازها و انتظارات و ارتقا کیفیت زمین های بازی رابطه معناداروجود دارد

کلیدواژه ها:

کودک ، بازی ، زمین بازی ، وسایل بازی