گسست ها و پیوست های روایی در اشعار علی باباچاهی (از نم نم بارانم تا آئورا و دیگران من)

علی باباچاهی یکی از شاعران شناخته شده و صاحب سبک معاصر است که از مجموعه نم نم بارانم شعر او دچار تغییری اساسی در ساختار و فرم شده است. این تغییرات کم سابقه به اشعار او رنگ و بوی تازه ای داده اند. یکی از این تغییرات به وجود آمدن گسست و پیوست در روایت شعر است. گسست ها و پیوست های روایی بر شعر او تاثیرهای زیادی می گذارند که مهم‎ ترین آن ها عبارت اند از: چند روایتی شدن شعر، به وجود آمدن پریشانی و ایجاد فضای خالی و نیمه تمام در شعر. این پژوهش با رویکرد روایت پژوهی به مطالعه اشعار دوره دوم شعری باباچاهی، یعنی از نم نم بارانم تا آئورا و دیگران من می پردازد و تعداد روایت و عوامل به وجود آورنده گسست روایت در هر یک از شعرهای این دفترها را مشخص می کند و نشان می دهد چه تعداد از این گسست ها به روایت اصلی پیوست داده شده و چه تعداد از آن ها بدون پیوست مانده اند.

کلیدواژه ها:

گسست و پیوست ، شعر روایی ، علی باباچاهی