تحمل گندم نان به خشکی در مراحل اولیه رشد و دوره پرشدن دانه

به منظور ازیابی تحمل به خشکی تعداد از ژنوتیپ گندم نان پژوهشی درمزرعه و آزمایشگاه مرحله جوانه زنی انجام شد درآزمایش مزرعه ای 12 ژنوتیپ گندم نان درقالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار و درشرایط بدون تنش و تنش رطوبتی انتهای فصل ارزیابی شد تیمارهای مورد بررسی درارزیابی آزمایشگاهی ترکیبات فاکتوریل 12 ژنوتیپ مورد مطالعه و دو سطح تنش خشکی MP0/5- و صفر بودند این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد ژنوتیپ های مورد برسی در شرایط بدون تنش اختلاف معنی داری نداشتند و در شرایط تنش در سطح احتمال 1% تفاوت معنی داری داشتند نتایج تحلیل همبستگی بین شاخص های مقاومت به خشکی و عملکرد دانه نشان داد که STI ، MP ی GMP برای شناسایی ژنوتیپ های با عملکرد بالا درهر دو شرایط تنش و بدون تنش خشکی مناسب هستند بطور کلی براساس شاخصهای مقاوت به خشکی مبتنی برعملکرد دانه ژنوتیپ های طوس 4057 و 4041 به عنوان ژنوتیپ های تحمل کننده تنش خشکی شناخته شدند دربررسی آزمایشگاهی دراثر افزایش سطوح تنش خشکی تمامی صفات اندازه گیری شده کاهش یافتند درصد جوانه زنی نسبت به سرعت جوانه زنی حساسیت بیشتری به خشکی داشت.

کلیدواژه ها:

گندم نان ، تحمل خشکی ، شاخصهای مقاومت به خشکی ، پلی اتیلن گلایکول ، شاخص تنش جوانه زنی