زیرساخت های اجتماعی و اقتصادی و نقش آن در توسعه کشاورزی

مطابق آمار سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 85 حدودیک سوم جمعیت کشور درروستاها زندگی می کنند مردم مناطق روستایی در سراسر دنیا و بویژه درا یران نسبت به مناطق شهری بطور نسبی فقیرتر و از کمبود تسهیلات و امکانات زندگی رنج می برند روستا به عنوان سکونت گاهی برای زندگی بیش از 20 میلیون نفر جمعیت محلی برای تامین مواد غذایی بیش از 70 میلیون نفر جمعیت کشور از جایگاه ویژه اهی در برنامه های توسعه برخوردار است و توسعه روستایی به زعم نظر تعداد کثیری از صاحبنظران درمرکز برنامه های توسعه ملی قرار دارد هرچند درسالهای پس از انقلاب اسلامی فعالیت های متنابهی برای فقرزدایی از روستاها صورتگرفته اما کارشناسان معتقدند تنها رفع آثار فقر از روستاها و سیل کمک های مادی دولتی برای نوسازی و بهسازی روستاها دردی از توسعه نیافتگی روستاها را درمان نکرده بلکه بیشتر موجب وابستگی روستائیان به دولت و از دست دادن حس اعتماد به نفس و عزت نفس آنان میگردد دراین مقاله که به روش کتابخانه ای و با استفاده از تجارب نگارندگان طی سالها خدمت به مراکز برنامهریزی توسعه روستایی و همچنین مناطق روستایی و محروم کشور تالیف شده است ابتدا به تعاریف کلی با استفاده از نظر صاحبنظران توسعه روستایی و کشاورزی پرداخته و سپس انواع ساختارها وتشکیلات اجتماعی اقتصادی و فرهنگی از جمله شوراهای اسلامی تعاونیهای روستایی تعاونی های آب بران نظام صنفی کارهای کشاورزی و ... در جوامع روستایی و نقش آنان را در آموزش خودیاری و توسعه نیروی انسانی و توسعه روستایی شناسایی کرده و نهایتا راهکارهای لازم را درخصوص تعامل این ساختارها با یکدیگر جهت نیل به اهداف توسعه کشاورزی و روستایی ارایه مینماید.

کلیدواژه ها:

توسعه روستایی ، ساختارهای اجتمای ، ، آموزش ، توسعه انسانی