تاثیر معماری در طراحی شهری به منظور بهبود مناظر مسکونی

معمار جزء نگر و شهرساز کل نگر می باشد. معمار آفریننده شکل هاییست که با سلیقه عصر او مطابقت دارند و شهرساز در مقیاسی کلان تر کار می کند و تفکری کلی بر کاربری و سازماندهی فضای شهری دارد. دید معمار و شهرساز در مقیاس متفاوت است ولی مفهوم و هدف مورد نظر آنها در حیطه طراحی مشترک است. پس باید مفهومی واحد به نام منظر وجود داشته باشد تا بتوان آن را در مقیاس های متفاوت بررسی کرد و همپوشانی های معماری و شهر سازی را از درون آن پیدا کرد. همچنین منظر شهری بخشی از شکل شهر است که ناظر آن را دریافت می کند و در مقیاس های مختلف بررسی می شود. منظر در سه مقیاس کلان، مقیاس میانی و مقیاس خرد تقسیم بندی می شود. آنچه که هم در حوزه کار معماران و هم در حوزه کار شهرسازان مشترک است منظر خرد است چرا که به جزئیات پرداخته و در مقیاس دید معماران بررسی می شود. منظر خرد به نوبه خود از عوامل جزئی تری تشکیل یافته است که می توان از سبک و طرح معماری ابنیه و زمین و مصالح و رنگ و نور و الحاقات جانبی و پوشش گیاهی و مبلمان شهری و جزئیات ساختمانی نام برد.مقاله پیش رو در مورد همکاری متقابل معماری و شهرسازی برای رسیدن به منظر مسکونی مطلوب می باشد و در سدد پاسخگویی به این پرسش می باشد که معماران و شهرسازان چگونه می توانند منظر شهری مطلوبی را ایجاد کنند.روش تحقیق بکار گرفته شده در این مقاله از نوع توصیفی-تحلیلی بوده و روش - جمع آوری اطلاعات از نوع مطالعه اسنادی است که با استفاده از تحلیل محتوای کیفی به تجزیه و تحلیل اطلاعات دریافتی مبادرت می گردد . هدف از این مقاله این است تا بتوان اهمیت هرکدام از این عناصر را در منظر مسکونی شهری شناسایی کرد و فهمید که این عوامل چگونه می توانند در ایجاد فضا یا کیفیت آن دخالت داشته باشند .

کلیدواژه ها:

منظر ، معمار ، شهرسازی ، مسکونی ، مشارکت