اثرات بیولوژیک دارچین

درختچه دارچین، درختی است کوچک، همیشه سبز، به ارتفاع 5 تا 7 متر که از اتمام قسمت های آن بویی مطبوع استشمام می شود. این درختچه با نام علمی verum Cinnamomum است و از راسته لورالسه، تیره برگ بوها، از جنس دارچین هاست. دارچین (cinnamon) یکی از ادویه های مشهور است، که در تعداد زیادی از خوراکی ها استفاده می شود. اما در طب سنتی این خوراکی فقط ادویه نبوده و خواص و فواید درمانی نیز دارد. از فواید درمانی آن می توان به درمان سرفه، ورم مفاصل، گلودرد، عفونت های قارچی، بیماری آلزایمر، اچ آی وی، بیماری ام اس، کاهش اثرات منفی غذاهای پرچرب، یادگیری و حافظه کوتاه مدت موش، هم چنین قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 و 2 کاهش می دهد، زیرا به کاهش گلوکز سرمی، تری گلیسیرید و کلسترول خون در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 کمک می نماید، اشاره کرد. دارچین دارای خاصیت ضدباکتریایی، ضد قارچی، ضد ویروسی و ضد وبا می باشد. ترکیبات شیمیایی دارچین چون نیاسمون آلدیید، سینامیل الکل، روغن های فرار، لیمونن و .... می باشد. جهت تخلیص عصاره دارچین از عصاره آبی و الکلی استفاده کرده اند. برای گرفتن عصاره الکلی دارچین از دستگاه روتاری و سوکسیله هم چنین عصاره آبی دارچین از روش جوشاندن و دستگاه روتاری استفاده می کنند. عصاره آبی دارچین در شرایط in vivo و in vitro مورد آزمایش قرار گرفته است. به عنوان مثال این عصاره به همراه Polyphenol-enhanced دارچین به غذا و آب موش اضافه شده است و خاصیت ضد دیابت آن را بررسی کرده اند. هم چنین بر روی سلول های سرطانی لنفومی مورد بررسی قرار گرفته است و تأثیرش بر روی آمینو اسید، اسید نوکلئیک و قند بررسی شده است. تأثیر این عصاره بر روی مالاریا در شرایط in vivo و in vitro در دست اجرا است.

کلیدواژه ها:

دارچین ، خواص دارویی ، عصاره آبی دارچین ، عصاره الکلی دارچین ، مالاریا