بهینه سازی نهاده های تولیدی و برآورد سود اقتصادی اراضی پنبه استان گلستان

استفاده بهینه از نهاده ها در تولید پنبه از جمله راه کارهای مؤثر و دو سویه ای است که علاوه بر پایداری و صیانت از منابع موجود، سبب افزایش بهره وری این محصول در واحد سطح و دستیابی به بیشترین سود ممکن برای کشاورزان می گردد. استان گلستان با عملکرد 2/5 درصد بالاتر از متوسط جهانی یکی از عمده ترین مناطق تولید پنبه در ایران می باشد. این استان با قابلیت تولید پنبه به دو صورت دیم و آبی، 8 درصد سهم تولید و 9/1 درصد سهم برداشت پنبه در کشور را به خود اختصاص داده است و پس از استان های خراسان رضوی، خراسان جنوبی و فارس مقام چهارم را در تولید این محصول دارا می باشد. لذا، تعیین مقادیر بهینه نهاده های مصرفی در فرآیند تولید این محصول جهت دستیابی به سیستمی پایدار، با هدف کسر حداکثر سود برای پنبه کاران این استان از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و هدف اصلی این تحقیق می باشد. برای نیل به این هدف در پژوهش حاضر از مدل برنامه ریزی هندسی نامقید، تابع تولید کاب داگلاس و داده های آماری سال 90-1389 استفاده شد. نتایج حاصل پس از حل مدل پیشنهادی نشان داد که با تعیین مقادیر بهینه نهاده های مصرفی در طول دوره رشد محصول پنبه، علاوه بر کاهش هزینه های مربوط به خرید نهاده ها، می توان به اقتصاد پنبه کاران منطقه در جهت دستیابی به حداکثر سود ممکن کمک شایانی نمود.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی هندسی نامقید ، بهینه سازی نهاده ها ، پنبه ، تابع کاب داگلاس