بهینه سازی فرآیند تثبیت میعانات گازی فازهای 9و 10 به روش طراحی انتگراسیون

حفظ انرژی در طراحی یک واحد شیمیایی همواره یکی از مهمترین موارد مورد توجه می باشد به علاوه تعین کمترین مقدار انرژی گرمایی و سرمایی مورد نیاز یک پروسه از اصلی ترین محاسبات برای تعین مقدار ذخیره انرژی است بنابراین انتگراسیون حرارتی (پکپا رچه کردن انرژی) یکی از عوامل مهم در طراحی های اقتصادی می باشد. در این مقاله واحد تثبیت میعانات گازی فازهای 9و 10 پارس جنوبی با هدف حفظ انرژی به روش طراحی انتگراسیون بهینه سازی شده است. از نتایج بدست آمده می توان به اصلاح شبکه مبدل های حرارتی و حذف هر دو فن هوائی فعلی ، بازیابی 2/5 مگاوات برق، کاهش هزینه های عملیاتی اشاره نمود.

کلیدواژه ها:

اصلاح شبکه مبدل های حرارتی ، طراحی انتگراسیون ، حفظ انرژی ، فرآیند تثبیت