تثبیت خاک محوطه عملیاتی اکتشاف و حفاری و جادهای دسترسی با استفاده از نانو پلیمرها
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 602
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AEBSCONF03_025
تاریخ نمایه سازی: 19 اردیبهشت 1395
چکیده مقاله:
توجه به اهمیت سرعت نصب و شروع بکار تجهیزات اکتشاف و یا حفاری در محیط میدانی و لزوم استفاده از مصالح کم هزینه و همچنین به صعب العبور بودن بسیاری از مناطق عملیاتی ایران لازم است که برای تثبیت خاک منطقه عملیاتی جهت استقرار ادوات اکتشاف، حفاری و یا نصب کانکسهای اسکان موقت به بررسی مصالح نوین موجود در این خصوص پرداخته شد. در این مطالعه از CBR 4+ به عنوان عامل تثبیت کننده خاک استفاده شده است، در ایران یکی از مشکلات اصلی تثبیت خاکها در پروژه های وجود عامل رس و گرانی تثبیت این خاکهاست، که با استفاده از تکنولوژی نانو این نقیصه تبدیل به مزیت شده است، زیرا یکی از شرایط عمل کرد این نانو پلیمر وجود حداقل 15 % رس در خاک است. با این شرایط علاوه بر ارزانی و سرعت عملیات اجرایی در مورد جادهها و فیلدهای عملیاتی نیاز چندانی به روسازی و یا لایه روکش آسفالتی به جز در مواردی که اجبار در مورد لایه آسفالت وجود دارد نیست از همه مهمتر توانایی خود ترمیمی این لایه ها با استفاده از حرکت تجهیرات بر روی سطح رویی لایه تثبیت شده است. CBR 4+ ترکیبی ازمشتقات سنتزی(thio) بوده و یک لایه حفاظتی روغنی روی سطح خاک و ذرات خاک رس را می پوشاند. این محصول حرکت پذیری یون و مبادله آنرا کاهش داده و همزمان با حذف نمودن جذب آب این مواد را آب گریز می نماید. در نتیجه ماده خاکی کمتر به رطوبت حساس بوده، باعث کارآیی بیشتر و توان فشردگی و بهم پیوستن بهتر ذرات توسط تجهیزات و ماشین آلات عبوری میگردد. بهم پیوستن بهتر ذرات به معنی سایش بیشتر داخلی و بهبود ظرفیت باربری است. در این مقاله به پروژه های عملی آزمایشگاهی اشاره شده و مقایسه با نمونه اجرا شده در خارج از ایران پرداخته شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اسماعیل رادگهر
نویسنده مسوول: کارشناس ارشد سازه های دریایی دانشگاه پلی تکنیک (امیرکبیر)
ناهید موتمنی
کارشناس ارشد، معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد تهران مرکز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :