نقش توریسم و گردشگری در توسعه پایدار روستایی بر اساس الگوی swot (مطالعه موردی : روستاهای شهرستان پیرانشهر)

هدف اصلی مقاله حاضر شناخت صنعت گردشگری به ویژه گردشگری روستایی می باشد که می تواند نیروی محرکه اصلی در زمینه بهبود و رشد اقتصادی روستا ها باشد و با ایجاد فرصتی راهبردی سبب تنوع اقتصاد محلی شده و با ایجاد فرصت های شغلی مولد مبتنی بر پتانسیلهای موجود درروستا , سبب افزایش سطح رفاه , استانداردهای زندگی , درآمد، امنیت درروستا شده و ثبات و نگهداشت جمعیت درروستا , پیشگیری از مهاجرت های بی رویه , حفظ تعادل اکولوژیک و منابع طبیعی , حفظ بافت سنتی و ویژگیهای فرهنگی روستا از پیامدهای مثبت این صنعت سبز پایدار می باشد و بر این مبنا می توان گفت که یکی ازبهترین راههای نجات روستا از مسائل و مشکلات اجتماعی , اقتصادی و زیست محیطی و رسیدن به عدالت اجتماعی و عدالت جغرافیایی , توسعه و گسترش توریسم است و یکی ازمهم ترین راهبردهای که در وضع موجود ، بسیاری از کشورهای جهان به عنوان استراتژی نوین وکارآمد در جهت محرومیت زدایی و استفاده بهینه از منابع موجود سطح کشور خود استفاده می کنند،توریسم است. در این نوشتار سعی بر آن شده است تا جاذبه های طبیعی وفرهنگی گردشگری روستاهای شهرستان پیرانشهر بررسی شود و تأثیر توسعه گردشگری روستایی بر توسعه پایدار این منطقه مورد بحث و توجه قرار بگیرد وبدین منظور نوشتار حاضر با استفاده از روش پیمایش و مطالعات میدانی , نقاط ضعف , قوت , فرصت ها مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد و در نهایت به ارائه راهبردهایی SWOT , و تهدیدها را بر اساس الگوی در جهت توسعه پایدار منطقه می پردازد.

کلیدواژه ها:

شهرستان پیرانشهر ، گردشگری روستایی ، توریسم ، توسعه پایدار روستایی ، الگوی SWOT