اثر نانوذرات دی اکسید تیتانیوم بر عمر پس از برداشت گل شاخه بریده لیزیانتوس

در مورد محصولات کشاورزی و بخصوص گل های زینتی رفع مشکلات پس از برداشت مانند افزایش مدت نگهداری و کاهش هزینه های آن از اهمیت خاصی برخوردار است . لیزیانتوس یکی از مهم تریم گلهای شاخه بریده در دنیا می باشد. ساکاروز به عنوان یک منبع تأمین انرژی مورد نیاز گیاه پس از جدایی از گیاه به همراه نسبت هایی از ترکیب ضد میکروبی نانوذرات دی اکسید تیتانیوم جهت شناسایی بهترین غلظت جهت جلوگیری از رشد میکروبهایی که موجب بسته شدن آوندها و کاهش قدرت جذب آب در نتیجه کاهش وزن تر گیاه می شوند مورد استفاده قرار گرفت. گلهای شاخه بریده لیزیانتوس رقم صورتی با نام علمی Eustoma grandiflorum CV. Mariachii CV. Pink ، از گلخانهای واقع در تهران خریداری شدند و در طی حمل و نقل، برای جلوگیری از تبخیر و پژمردگی، در روزنامه مرطوب پیچیده شدند. برای انجام آزمایش ترجیحا از شاخه های دارای 3 گل باز و 2 جوانه استفاده شد. این ازمایش در گلخانه ای در شهرستان عنبراباد ودر شرایط کنترل شده با دمای 22 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 75% انجام شد. تیماری که بر روی گلهای شاخه بریده لیزیانتوس انجام شد از نوع تیمار مداوم بود، در هر گلدان از سه شاخه گل استفاده شد. تیمار نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم (ppm 6.4.2) همچنین آب مقطر به عنوان تیمار شاهد استفاده شد. محلول داخل شیشه ها هر 24 ساعت تعویض میشد و برای جلوگیری از تبخیر روی ظرفها سلفون کشیده شد. پایان عمر گلها زمانی در نظر گرفته شد که 50 درصد گلهای باز پژمرده بودند. نتایج نشان داد که اثر نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم در سطح 1% بر عمر پس از برداشت گل لیزیانتوس معنی دار است. مقایسه میانگین حاصل از داده ها نشان میدهد که بیشترین عمرماندگاری گلها با تیمار شش پی پی ام نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم به دست آمده است که با محلولهای دیگر اختلاف معنی داری نشان داد. کمترین عمرماندگاری گلها مربوط به تیمار شاهد است که اختلاف معنی داری با دیگر تیمار ها دارد.

کلیدواژه ها:

پس از برداشت ، دی اکسید تیتانیوم ، شاخه بریده ، لیسیانتوس