بررسی خصوصیات مورفولوژیکی گونه بکرایی( citrus sp. ) در جنوب استان کرمان

مرکبات یکی از مهمترین محصولات باغبانی در دنیاست.گسترش وسیع جغرافیایی و میزان بالای تولید مرکبات باعث شده که این محصول از اهمیت اقتصادی فراوانی در جهان برخوردار باشد.گونه بکرایی(تلخو) یکی از ژنوتیپ های طبیعی مرکبات است که بر اساس اطلاعات موجود فقط در کشور ایران(منطقه جیرفت و کهنوج در استان کرمان، قصر شیرین در استان کرمانشاه و برخی مناطق استان فارس) وجود دارد و اطلاعات دقیقی از تاریخچه پیدایش و والدین این رقم موجود نیست، احتمالاً بکرایی یک دو رگ طبیعی ومنشاء آن ایران است. در حال حاضر به عنوان پایه غالب در بعضی از مناطق جنوب کشور به ویژه مناطق کوهستانی استفاده می شود.اینرقم را در گروه دو رگ های نارنگی و لیمو شیرین معرفی کرده اند. با توجه به اینکه گونه بکرایی صرفا در جنوب کشور، به ویژه در منطقه جنوب کرمان کشت می شود این تحقیق با هدف بررسی تنوع مورفولوژیکی گونه بکرایی انجام گرفت. نمونه برداری از باغات مرکبات شهرستان جیرفت و عنبرآباد( میجان، هیشین، دلفارد، زارین، نراب و جبالبارز جنوبی) و جمعاً 15 نمونه بکرایی جمع آوری و کد گذاری شد و هشت صفت مورفولوژیکی (ویتامین ث، TSS ، TA ، میانگین طول و قطر میوه، میانگین تعداد دانه و پره، وزن میوه، تاریخ گلدهی و زمان برداشت) اندازه گیری و مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت نتایج نشان داد بیشترین میزان ویتامین ث 80 سی سی مربوط به منطقه هیشین و کمترین مربوط به منطقه دلفارد 17 سی سی،بیشترین و کمترین میزان TSS به ترتیب مناطق جگان هیشین 8 درصد و هیشین سفلی 5 درصد می باشد،بیشترین و کمترین وزن میوه شامل مناطق جگان هیشین 166 گرم و زارین سقدر 45 گرم می باشد، کمترین تعداد دانه و پره مربوط به مناطق کلدان میجان 7 دانه و نراب 3 دانه می باشد، نتایج نشان داد گونه بکرایی موجود در جنوب استان کرمان از نظر مورفولوژیکی دارای تنوع می باشند مطالعات تکمیلی در خصوص تنوع ژنتیکی این گونه با استفاده از مارکرهای مولکولی در دست بررسی است.

کلیدواژه ها:

بکرایی ، جنوب استان کرمان ، صفات مورفولوژیکی