کنترل بهینه پسیل آسیایی مرکبات ( Diaphorina citri Kuwayama)در جنوب کرمان

پسیل آسیایی یکی از مهمترین آفات مرکبات در دنیاست. این حشره با تغذیه از شیره گیاهی برگ های مرکبات به ویژه لیموترش باعث انتقال بیماری خطرناک گرینینگ (میوه سبز) می شود. در حال حاضر تنها راه مهار بیماری کنترل ناقل آن پسیل مرکبات است. این آفت چند نسلی بوده و در مدت کوتاهی تعداد نسل های خود را افزایش می دهد، برای کنترل بهینه آن ردیابی و استفاده از چندین روش مبارزه از جمله شیمیایی در زمان های اوج جمعیت آفت، اهمیت به سزایی در مدیریت بیماری گرینینگ دارد. طبق تحقیقات انجام شده ( رنجبر و همکاران، 1393- 1388 ) نصب تله های کارتی زرد چسبنده بصورت عمودی و در ارتفاع 1/5 متری از سطح زمین و رو به سمت جنوب در اواخر اسفندماه می تواند در ردیابی آفت و تعیین زمان شروع فعالیت حشرات کامل نسل زمستان گذران استفاده شود و در مراحل بعدی با شکار حشرات کامل توسط تله های کارتی از جمعیت آفت تا حدی بکاهد. با توجه به ناقل بودن پسیل مرکبات استفاده از سموم آفت کش ضروری است. بهترین زمان مبارزه شیمیایی در زمان های اوج جمعیت آفت که حدود اوایل فروردین، اوایل اردیبهشت، اواسط خرداد و اواخر شهریور ماه مشخص شده، می باشد. آکتارا (0/3 در هزار ) با حداکثر تلفات 70/2 درصد در جمعیت پوره های آفت مناسب ترین حشره کش برای کنترل این آفت است. ضمن اینکه در زمان های حد فاصل نقاط اوج در صورت افزایش جمعیت پوره ها در رویش های جدید می توان از عصاره گیاهی چریش (3 در هزار ) و پودر کائولین ( 5 درصد) استفاده کرد که طبق نتایج پروژه تحقیقاتی به ترتیب تلفات 46/6 و 49/2 درصدی در پوره ها ایجاد کردند. نقشه پراکنش پسیل آسیایی مرکبات در جنوب کرمان نشان داد که مناطق منوجان و قلعه گنج که هم مرز استانهای هرمزگان و سیستان و بلوچستان هستند بیشترین آلودگی را به این آفت دارند و لذا برای جلوگیری از گسترش بیماری گرینینگ بایستی برنامه مدیریت کنترل پسیل مرکبات در زمان مناسب انجام شود و از نقل و انتقال نهال های آلوده به سایر مناطق ممانعت شود.

کلیدواژه ها:

بیماری گرینینگ ، پسیل آسیایی مرکبات ، Diaphorina citri