مروری بر روش انتخاب ژنومیک در اصلاح نژاد دام

در اصلاح نژاد منظور از ارزیابی ژنومیک، استفاده توأم از اطلاعات ژنوتیپی در حد توالی DNA ، به همراه اطلاعات فنوتیپی است که بتوان بدون نیاز به زمان طولانی، جهت آشکار شدن عملکرد فنوتیپی، حیوانات را رده بندی کرده و افراد مطلوب را انتخاب نمود. در گزینش ژنومیک هر یک از نشانگرها به عنوان یک عامل تصادفی یا کواریت وارد مدل می شوند و ارزش اصلاحی افراد از مجموع ارزش اصلاحی نشانگرها برآورد میگردد. هدف از انتخاب ژنومی استفاده می شوند و ارزش اصلاحی افراد از مجموع ارزش اصلاحی نشانگرها برآورد میگردد. هدف از انتخاب ژنومی استفاده همزمان از داده های ژنوتیپی در سطح توالی DNA به همراه دادههای فنوتیپی است، تا بتوان بدون نیاز به صرف زمان و هزینه های زیاد دام ها را ارزیابی کرده و دام های بهینه را گزینش نمود. محدودیت های انتخاب ژنومی شامل تعداد زیاد نشانگرهای مورد نیاز و هزینه بالای ژنوتایپینگ میباشد که این دو مشکل در اکثر گونه های دامی به دنبال طرح های توالی یابی ژنوم و شناخت حدود صدها هزار SNP همراه با پیشرفت در فناوری ژنوتایپینگ بر طرف شده است.

کلیدواژه ها:

انتخاب ژنومیک ، BLUP ، ژنوم ، دقت انتخاب