نقشه یابی QTL در دام

به هر ناحیه از ژنوم که بخشی از واریانس ژنتیکی مشاهده شده در فنوتیپ را توجیه کند QTL گفته میشود. هدف از نقشه یابی QTL آشکار کردن نواحی از ژنوم است که تأثیر معنی داری بر فنوتیپ صفت کمی مورد مطالعه دارد. دو روش جهت نقشه یابی QTL وجود دارد: یکی روش پویش ژنوم و دیگری ژنهای کاندیداست. بطورکلی روش ژن کاندیدا نسبت به روش پویش ژنوم کاربردی تر است. با توجه به اینکه در این روش از تعداد محدودی ژن استفاده می شود، هزینه تحقیقات با این روش به مراتب کمتر از روش پویش ژنومی است. مهمترین عیب این روش، وجود احتمالی ژن های دیگری است که می توانند بر صفت مورد مطالعه تأثیر گذار باشند. به عبارت دیگر اگر چنین ژن هایی روی کروموزوم مشابه و نزدیک ژن کاندیدای مورد مطالعه قرار داشته باشند، دقیقاً مشخص نخواهد شد که اثر معنی داری ژن کاندیدا روی یک صفت، به دلیل تنوع افراد در این ژن و یا به دلیل نقش ژن های مجاور است

کلیدواژه ها:

پویش ژنوم ، ژن های عمده ، ژن کاندید ، صفات کمی ، نقشه یابی