بررسی حال و مقامات عرفانی در اندیشه و منطق الطیر عطار

عرفان اسلامی با منشا قرآنی خود توانسته است مایه ی تعالی روح و جان سالکان طریقت و جویندگان حقیقت گردد.تعالیم ارزشمند اسلام با زبانی نرم و لطیف در متون عرفانی بیان شده است که موجب جذب و شیفتگی اندیشه های طالبان آن می گردد. یکی از مظاهر درخشان تعلیمات عرفانی که از سرچشمه ی زلال باورهای اسلامی سیراب گشته، مبارزه با افزون خواهی های نفس است زیرا که دلبستگی به جهان مادی،انسان را شیفته ی روزگار می کند .از این رو صوفیه و عرفا راه نجات و وصول به سعادت را پرورش روح از طریق سیر و سلوک و مجاهده، ترک تعلقات مادی و مبارزه با خودپرستی می دانند. سالک برای طی کردن این مراحل باید قدم در راه بگذارد و از مقاماتی عبور کند و تحت نظر شیخ و مراد خویش به تهذیب و تزکیه ی نفس بپردازد.موضوع پژوهش حاضر، بررسی حال و مقامات عرفانی در اندیشه و منطق الطیر عطار است .در این پژوهش سعی شده تا جایی که ممکن است تعاریف و مصداق های حال و مقامات بیان شود و دیدگاه عطار درباره ی هر یک از آن ها ذکر گردد.

کلیدواژه ها:

عطار ، حال ، مقام ، عرفان ، منطق الطیر