نقش گردشگری در توسعه پایدار روستایی مطالعه موردی: دهستان ولوپی / سوادکوه

گردشگری درمفهوم پایداری، دربرگیرنده پردازش معنایی خاص خوداست. زایش این مفهوم درادبیات گردشگری،حاصل تلاش درجهت دستیابی به پایداری درتمامی زمینههای توسعه است. توسعه پایدار از نظر زیست محیطی،غیرمخرب؛ ازنظرفنی،متناسب؛ از نظر اقتصادی، پویا واز نظراجتماعی،قابل پذیرش مردم است.تجربه ثابت کرده است که گردشگری همواره دربردارنده تأثیرات اقتصادی و اجتماعی و زیست محیطی است . بدین دلیل، سیاست توسعهپایدار گردشگری)توریسم(، امروزه رویکردی عمومی است که کشورها به آن توجه کرده اند تا گردشگری یا توریسم از لحاظ بوم شناختی در بلندمدت مقبول افتد و از لحاظ مالی خودکفا، و از دیدگا ه های اجتماعی و اخلاقی نیز برای جوامع محلی مفید و نوید بخش باشد. بنابراین، گردشگری باید بخشی از محیط های طبیعی و فرهنگی و انسانیباشد تا تعادل بین آنها را حفظ کند . در این پژوهش راهکارهایی برای توسعه پایدار گردشگری روستایی در دهستان ولوپی، سوادکوه مازندران ارائه می شود تا ضمن افزایش منافع حاصل از آن، بتوان تأثیرات منفی آن را به حداقل کاهش داد

کلیدواژه ها:

گردشگری روستایی ، توسعه پایدار ، جوامع محلی ، دهستان ولوپی