طرح باغشهر با رویکرد پدافند غیرعامل و ژئوپلتیک شهری (نمونه موردی: شهریار)

از مخاطرات انسانی محتمل ترین در ایران اسلامی جنگ می باشدف جامعه شناسان جنگ را یک واقعیت اجتماعی قلمداد می کنند، جنگ چه به صورت خواسته یا ناخواسته و تحمیلی، با زندگی جوامع بشری آمیخته شده است و در بسیاری از موارد به نظر می رسد که هیچ راه گریزی از آن وجود ندارد. بشریت در طول تاریخ 5000 ساله تمدن بشری، حدود 14000 جنگ را شاهد بوده و در طی این جنگ ها بیش از 4 میلیارد انسان جان باختند. شهرها نیز که نمادی از زندگی جمعی هستند، گاهاً با هدف برقاری امنیت در سایه زندگی جمعی ایجاد شده اند و به طور مداوم با طیفی از مخاطرات طبیعی و انسانی همراه می باشند. امروزه شهرها و امنیت آنها از دو نماد جغرافیایی (محیط طبیعی و محیط انسان ساخت) بهره مند هستند، بشر امروزه در پی فعالیت های روزانه و در تکاپو برای گذران زندگی روزمره و معاش خود و در جهت احداث مسکن، چه به عنوان سرپناه و محیط امن و چه به منظور سرمایه گذاری، مستمراً این دو نماد را تغییر داده و محیط زیست شهری را دگرگون می سازد. در این فرآیند فضاهای سبز، باغ ها و جنگل ها تبدیل به آسمان خراش ها و شهرک های مسکونی می شوند. باغات پیرامون شهرها همه و همه بشر شهر گرا را به سوی خود می خواند تا از فشارهای زندگی شهری بکاهد و روح انسانی را دوباره زنده کند، از سوی دیگر این باغات می توانند اصول پدافند غیرعامل شامل استتار، اختفا، پراکنده سازی و ... را عملی سازد. در این میان طرح باغ ویلا از دید مدیران شهری به عنوان طرحی با هدف رفع معضلات شهری، برای برخی از شهرها منجمله شهریار در نظر گرفته شده است. در این تحقیق پس از بررسی انجام شده از وضع موجود شهریار به عنوان نمونه موردی، در نهایت به ابعاد منفی و مثبت این طرح در رابطه با رسیدن به اهداف مورد نظر خود پرداخته ایم و همچنین میزان تطابق این طرح با اصول شهرسازی دفاعی و پدافند غیرعامل شهری را مورد بررسی قرار داده ایم.

کلیدواژه ها:

جنگ ، شهر ، امنیت شهری ، فضای سبز ، باغ ویلا ، پدافند ، غیرعامل