انرژی های تجدیدپذیر، گامی درراستای توسعه پایدار کشور

انرژی یک نیاز اساسی توسعه اقتصادی، رفاه اجتماعی، بهبود کیفیت زندگی و امنیت جامعه می باشد.داشتن انرژی فراوان و ارزان، عمده ترین عامل پیشرفت اقتصادی، جوامع صنعتی پس از نیروی انسانیاست. اگر انرژی به نحوی تولید ومصرف شود که توسعه انسانی در بلندمدت در تمامی ابعاد اقتصادی،اجتماعی و زیست محیطی تامین گردد، مفهوم توسعه پایدار تحقق خواهد یافت و قطعا تامین انرژیپایدار ضرورت اساسی توسعه پایدار است. انرژیهای تجدیدپذیر شامل منابع متنوع و مختلفی بوده که ازانرژی های طبیعی و قابل دسترس به وجود می آیند با توجه به اینکه این انرژی ها صورتی آرمانی ندارنداما استفاده از آنها موجب اشتغال زایی و کاهش مصرف فرآورده های نفتی شده و میزان آلایندگی محیطزیست را نیز کاهش می دهد. چشم انداز استفاده از این انرژی ها در کشور ما نیز همانند سایر کشورهایتوسعه یافته از اهمیت قابل توجهی برخوردار بوده است به گونه ای که توسعه استفاده از انرژی های نومی تواند نقش بسزایی در افزایش درجه امنیت سیستم انرژی کشور ایفا نماید. در این مقاله به اهمیتاستفاده از انرژی های تجدیدپذیر در جهت نیل به اهداف سند چشم انداز در راستای توسعه پرداخته شدهو به بررسی میزان سهم کشور از این انرژی ها، سپس به چالش ها و موانع مدیریتی، فنی، برنامه ریزی وقانونی مرتبط که باعث عدم توفیق کافی و درخور توسعه این منابع عظیم انرژی در کشور شده است،پرداخته و همچنین راهکارهای مناسب برای فایق آمدن به این مشکلات ارایه شده است. توسعهتکنولوژی های روز انرژی تجدیدپذیر و تاثیر در ابعاد اقتصادی و اجتماعی، راهکارها و راهبردها در کشورامکان دسترسی به انرژی های متنوع در کشور را میسر می نماید. لذا بر اساس داده های موجود می توانیک چارچوب برنامه مناسب برای توسعه این نوع انرژی ها در کشور تدوین و اقدامات موثری را صورت داد.

کلیدواژه ها:

انرژی های تجدیدپذیر ، توسعه پایدار ، چالش ها ، راهکارها و راهبردهای توسعه