تجزیه و تحلیل ساختار جمعیت و روند همخونی درجامعه گاومیش های استان گلستان

حیوانات بومی به عنوان سرمایه ملی و ذخایر استراتژیک کشور محسوب می شوند و حفظ و تکثیر آنها از ارزش و اهمیت بسیاری برخوردار است. حفظ تنوع ژنتیکی به منظور تغییرات تکاملی در ژنتیک حفاظت اهمیت ویژه ای دارد. اطلاعات شجره از مرکز اصلاح نژاد و بهبود تولیدات دامی کشور طی سال های 1361 تا 1385 جمع آوری شده بوداستفاده شد. که داده ها در EXCEL مرتب و سپس روابط خویشاوندی افراد توسط الگوریتم میوسن و لئو مشخص گردید و توسط SAS9.1 آنالیز شد. که نتایج حاکی براین بود که روند همخونی درجمعیت رویه فزونی است. میانگین ضریب همخونی در جمعیت 0/15 درصد بود بیشترین میزان همخونی 25 درصد و کمترین مقدار همخونی صفر بود. میزان همخونی درجمعیت معنی دار بود .(p <0/01)روند تغییرات سالیانه ضریب همخونی 0/07 درصد بود. تعداد کل حیوانات بنیان گذار و تعداد حیوانات غیر بنیان گذار به ترتیب 570، 367 و 1110 راس برآورده شد.

کلیدواژه ها:

الگوریتم میوسن ولئو ، همخونی ، اندازه موثر جمعیت ، گاومیش