اثر رطوبت خاک، فسفر و روی بر فعالیت و الگوی نواری ایزوزیم های پراکسیداز در گیاه سیب زمینی (Solanum tuberosum)

گیاهان در طول زندگی دوره رشد خود با تنش های محیطی بسیاری مواجه می شوند که این تنش ها از جمله تنش خشکی به طور وسیعی بر متابولیسم، رشد و عملکرد آن ها تاثیر می گذارند. از طرفی تغذیه گیاهی می تواند نقش تعیین کننده ای در تعدیل اثرات سوء تنش خشکی داشته باشد. در این تحقیق، آزمایشی به صورت فاکتوریل با طرح پایه بلوک کامل تصادفی و با سه فاکتور روی در سه سطح (10 ,0و 20 میلی گرم بر کیلوگرم خاک خشک) فسفر در سه سطح(30،0 و 60 میلی گرم بر کیلوگرم خاک خشک) و رطوبت خاک در سه سطح (FC=-100،90 درصد، FC=80-70 درصد، FC=60-50 درصد) در سه تکرار بر روی سیب زمینی (رقم آگریا) در مرحله شروع گلدهی اجرا شد. نتایج نشان داد که فعالیت پنج ایزوزیم پراکسیداز (POX ) در شرایط تنش خشکی متوسط و شدید به شکل معنی داری نسبت به فعالیت آنزیمی در شرایط عادی افزایش پیدا کرد.(P ≤ 0.01) بیشترین فعالیت در POX1 به شرایط تنش متوسط و کمترین فعالیت مربوط به ایزوزیم POX5 در شرایط تنش شدید خشکی تعلق داشت. همچنین فعالیت آنزیمی POX3 ,POX2 وPOX4 به صورت معنی دار تحت تاثیر سطوح روی و اثر متقابل روی× تنش خشکی قرار گرفت. بیشترین فعالیت پراکسیداز مربوط به ایزوزیم POX2 در شرایط تیمار روی به مقدار10 میلی گرم بر کیلوگرم خاک بدست آمد. بررسی اثر متقابل معنی دار تنش× روی برای POX2 , POX2 و POX4 نشان داد که فقط در شرایط تنش خشکی شدید اختلاف اثر سه سطح روی در میزان فعالیت آنزیمی معنی دار بود و بیشترین فعالیت آنزیمی POX2 و POX3 در شرایط تیمار روی به مقدار10 میلی گرم بر کیلوگرم خاک و POX4به مقدار 20 میلی گرم بر کیلوگرم خاک به دست آمد.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، فسفر ، روی ، ایزوزیم های پراکسیداز ، الکتروفورز