تأثیر سطح نشاسته در جیره بره های پرواری بر الگوی تولید گاز این جیره ها در شرایط آزمایشگاهی

این آزمایش، به مظور بررسی تأثیر سطح نشاسته در جیره بره های پرواری بر الگوی تولید گاز این جیره ها در شرایط آزمایشگاهی با چینش فاکتوریل 3×3 و در قالب طرح کاملاً تصادفی صورت گرفت. تیمارهای آزمایشی عبارت از جیره های با سه سطح نشاسته (43/2، 49/1 و 55/0 درصد) و مایع شکمبه بره های تغذیه شده با این جیره ها به مدت 84 روز بودند. شیرابه شکمبه مورد استفاده از 12 راس بره پرواری تغذیه با جیره های حاوی سه سطح نشاسته گرفته شد. حجم گاز تولیدی تیمارهای مورد آزمایش در ساعت های 0، 2، 4، 6، 8، 12، 24، 48، 72 و 96 انکوباسیون ثبت شد. نتایج آزمایش نشان داد بیشترین حجم گاز تولیدی در ساعت های 24، 48، 72 و 96 بعد از انکوباسیون مربوط به پیش ماده قابل تخمیر با سطح نشاسته بالا بود. (p<0/05). اثر متقابل بالاترین سطح نشاسته پیش ماده قابل تخمیر و مایع شکمبه بره های تغذیه شده با سطح نشاسته بالا در ساعت های 24، 48، 72 و 96 بعد از انکوباسیون بیشترین مقدار گاز تولیدی را داشت (p<0/05). بیشترین و کمترین پتانسیل تولید گاز به ترتیب مربوط به پیش ماده قابل تخمیر با سطح نشاسته بالا و پایین بود (p<0/05). اثر متقابل پیش ماده قابل تخمیر و مایع شکمبه بره های تغذیه شده با جیره های حاوی نشاسته تفاوت معنی داری بر پتانسیل و نرخ تولید گاز، انرژی قابل متابولیسم، ماده آلی قابل هضم و اسیدهای چرب کوتاه زنجیر داشت (p<0/05). کاهش سطح نشاسته پیش ماده قابل تخمیر، کاهش انرژی قابل متابولیسم، ماده آلی قابل هضم و اسیدهای چرب کوتاه زنجیر را در پی داشت. نتایج آزمایش حاضر نشان داد که تغذیه بره های دهنده ی مایع شکمبه با جیره های حاوی سطوح مختلف نشاسته می تواند تأثیر معنی داری بر فعالیت تخمیری میکروارگانیسم های شکمبه داشته باشد و این تأثیر بسته به سطح نشاسته در پیش ماده قابل تخمیر متفاوت است.

کلیدواژه ها:

نشاسته ، حجم گاز تولیدی ، تخمیر شکمبه ای ، جیره های پر کنسانتره