اثر جیبرلیک اسید بر پیشرس کردن سوخ گل نرگس شیرازNarcissus tazetta L.

این آزمایش به منظور بررسی بهترین غلظت اسید جیبرلیک جهت پیشرس کردن گل نرگس شیراز در شرایط گلخانه ای در پاییز و زمستان سال 1395در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار اجرا گردید. غلظت های مختلف اسید جیبرلیک با چهار سطح (صفر، 500 و 1000 میلیگرم بر لیتر و آب مقطر) تیمارهای مورد بررسی در این تحقیق بودند. بر اساس نتایج این آزمایش، به نظر می رسد کاربرد محلول جیبرلیک اسید با غلظت 500 و 1000 میلی گرم در لیتر باعث افزایش پارامترهای جوانه زنی در سوخ گل نرگس شد. کاربرد اسید جیبرلیک با غلظت 500 میلیگرم در لیتر باعث کوتاه شدن دوره کاشت پیاز گل تا گلدهی و همچنین گلدهی یکنواخت و همزمان گلهای نرگس شد. عدم پرایمینگ سوخهای گل نرگس به ترتیب در مقایسه با کاربرد اسید جیبرلیک و آب مقطر ضعیفتر عمل کرد و باعث شد صفات مرتبط با تنژیدن سوخ، ظهور ساقه گلدهنده کاهش یابد. کاهش زمان گلدهی و همزمانی در گلدهی سبب به حداقل رساندن مراحل برداشت گل میگردد که این موضوع به افزایش کیفیت گل و کاهش هزینه های کارگری کمک مینماید و امکان استفاده از روش-های مکانیزه برای برداشت گل فراهم میشود.

کلیدواژه ها:

گل نرگس ، اسید جیبرلیک ، پیشرس کردن ، سوخ ، گلدهی