بررسی تاثیر کودهای زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد خیار

بیوتکنولوژی خاک به علم مطالعه و بکارگیری موجودات زنده خاکزی و فرایندهای متابولیکی آنها برای افزایش عملکردگیاه اطلاق می گردد. این ریزجانداران خاکزی به نحوی در افزایش قابلیت استفاده گیاه از عناصر غذائی، بهبود خواص فیزیکی و شیمیائی خاک و به طور کلی افزایش عملکرد گیاه نقش دارند. این تحقیق به منظور بررسی اثرات کودهای زیستی بر میزان عملکرد و اجزای عملکرد خیار و به منظور کاهش مصرف کودهای فسفره شیمیایی در سال زراعی 91-90 در مزرعه ای به مساحت هشتصد متر مربع واقع در منطقه دشتی اصفهان با استفاده از سطوح مختلف کودهای شیمیایی( 100% ، 75% ، 50% و 25% و 0) و کود زیستی تلقیح شده با دو نوع باکتری سودوموناس پوتیدا سویه p13 پانتوا آگلومرانس سویه5 p تحت عنوان کود زیستی بارور 2 و باکتری افزاینده رشد گیاه در تیمارهای جداگانه، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. پس از انجام عملیات آماده سازی زمین و آنالیز خاک و آب مزرعه کاشت انجام گرفت. پس از انجام عملیات داشت و نمونه برداری به صورت تصادفی، نمونه ها به آزمایشگاه منتقل شدند، عملکرد، میزان کلروفیل برگ، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه تعیین شد. داده های حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بررسی و مقایسه نتایج به دست آمده از بخشهای مختلف این تحقیق نشان میدهد که میزان عملکرد،کلروفیل، طول بوته خیارها، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه در حضور باکتر یهای مذکور افزایش یافته است. به عبارت دیگر حضور این دو نوع باکتری در خاک باعث افزایش فاکتورهای رشد خیار می شوند. با توجه به نتایج این آزمایش میتوان مصرف کودهای زیستی را برای کاهش مشکلات اقتصادی و زیست محیطی ناشی از مصرف بی رویه کودهای شیمیایی و دستیابی به محصولی با کیفیت و کمیت بالاتر توصیه نمود.

کلیدواژه ها:

باکتری ، خیار ، عملکرد ، کود زیستی