ضرورت توجه به جنبه های حقوقی و اخلاقی فناوری بیوتکنولوژی در ایران

از زمانی که برای اولین بار (سال های 2000BC - 4000 ) از بیوتکنولوژی در کشور مصر و سومر استفاده شد دیدگاه افراد نسبت به بیوتکنولوژی متفاوت بوده است. بیوتکنولوژی امروز در دنیا به عنوان یکی از پر بازده ترین صنایع نوظهور توانسته است گوی سبقت را از دیگر تکنولوژی ها برباید و هر روز سرمایه گذاری بیشتری در امر تحقیقات آن صورت گیرد. در عرصه علمی نیز این فناوری بدلیل اهمیت راهبردی آن بیش از هر عاملی سیمای برخی علوم مانند زیست شناسی، کشاورزی، مهندسی ژنتیک را متحول ساخته است. روند رشد بیوتکنولوژی در ایران طی دو دهه گذشته بسیار کند و همراه با چال شهای عدیده ای بوده است. در هر حال نظر بر این است که بیوتکنولوژی انقلاب شگرفی را در تاریخ حیات انسان موجب گردیده و آثار آن روزبه روز آشکارتر می گردد. از آن جا که یکی از اهداف ف نآوری زیستی پیشی جستن بر انجام تحقیقات علمی طولانی مدت می باشد ولی چنانکه شایسته است نه به لحاظ اجتماعی و نه به لحاظ جنبه های مختلف ایمنی مطالعات و بررس یهای چندان زیادی در این موضوع صورت نگرفته و کنترل این موهبت بزرگ الهی به مرور زمان سخت تر م یگردد. از این رو با توجه به اینکه ممکن است هیچ یک از محققان عواقب منفی ناشی از این ف نآوری را عهده دار نگردد، می توان گفت که استفاده از آن سؤالات مهمی را در ذهن و فکر بشر بوجود آورده است. لازم به ذکر است عدم هماهنگی در حوزه این فناوری موجب بروز مشکلاتی می شود که اگر راه حل شایست های برای آن اندیشیده نشود ب یتردید آسیب های جدی را به جامعه تحمیل می کند. در این مقاله سعی شده است با توجه به نظرات تعداد زیادی از محققین کشور و تجربه موجود بعضی از کشورهای موفق این موضوع مورد بررسی و توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

بیوتکنولوژی ، حقوق ، اخلاق ، ایران