تأثیر آنزیم و محرکهای رشد بر جمعیت میکروبی ایلئوم جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره بر پایه گندم

دانه گندم در مقایسه با ذرت بطور قابل توجهی حاوی مواد ضد تغذیه ای بخصوص پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای محلول در آب می باشد و مصرف آنتی بیوتیک ها در جیره تولید سویه های باکتریایی مقاوم به آنتی بیوتیک را به همراه دارند. بنابراین با افزودن آنزیم و محرکهای رشد به جیره طیور می توان مشکلات ناشی از گندم و آنتی بیوتیک ها را برطرف کرد. به همین منظور برای بررسی تأثیر آنزیم اندوفید W و اسانس آویشن و پروبیوتیک پریمالاک بر جمعیت میکروبی ایلئوم جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره بر پایه گندم آزمایشی انجام شد. این آزمایش بصورت طرح کاملا تصادفی در قالب آزمایش فاکتوریل 3 × 2 شامل دو سطح آنزیم 0 . 0/05 % و دو نوع محرک رشد (فاقد و یا دارای اسانس یا پروبیوتیک) انجام شد. هر کدام از 6 تیمار آزمایشی که دارای 4 تکرار و مجموعا 48 جوجه در هر تیمار بود از سن 42-1 روزگی تغذیه شد. در مجموع می توان گفت آنزیم اندوفید W و اسانس آویشن و پروبیوتیک پریمالاک فرضیه اخراج رقابتی شامل افزایش تعداد باکتری های و اسانس آویشن و پروبیوتیک پریمالاک فرضیه اخراج رقابتی شامل افزایش تعداد باکتری های 0.05 < P .

کلیدواژه ها:

آنزیم ، اسانس ، پروبوتیک ، گندم ، جمعیت میکروبی