کنترل زیستی علف هرز پیچک صحرایی Convolvulus arvensis با استفاده از Agrobacterium نوترکیب حاوی ژن nep1

علف هرز گیاهی است ناخواسته که در زمین های کشاورزی و باغ ها رشد کرده و با رقابت با گیاه اصلی به کمیت و کیفیت آن آسیب م یزند. روش های رایج مبارزه با علف های هرز شامل روش های مبارزه شیمایی و مبارزه مکانیکی است. که در مورد اول آلودگی محیط زیست و مقاومت به علف کش های شیمیایی و در مورد دوم فرسایش خاک، زمان و هزینه انسانی از مه مترین مشکلات استفاده از این رو شها است. از جمله را ههای پیشنهاد شده جهت کاهش این مشکلات استفاده از علف کش های زیستی است Nep1 یک علف کش پروتئینی است که به طور موثری باعث از بین رفتن تعداد زیادی از گیاهان دولپه ای و از جمله علف های هرز می شود. در این پژوهش ژن nep1 از قارچ اولیه Fusarium oxysporum جداسازی شد. ساختار نهایی بعد از کلون در وکتور گیاهی pBI121 به باکتری Agrobacterium tumefacience انتقال داده شد. به منظور بررسی فعالیت عل فکشی علف کش زیستی تولید شده، حدود 1ml کشت باکتری نوترکیب حاوی pBI121/nep1 بروی برگ های گلدان پیچک صحرایی اسپری شد. نتایج به دست آمده نشان داد که بر گهای گیاه بعد از حدود 2 روز شروع به زرد شدن و نکروز وسیع کردند. نکروز کامل و مرگ گیاه هرز 5 روز بعد از اسپری با باکتری نوترکیب مشاهده شد. از اسپری باکتری حاوی پلاسمید pBI121 بدون ژن nep1 به عنوان شاهد استفاده شد که بعد از گذشت 5 روز هیچگونه علامتی روی برگ های گلدان شاهد مشاهده نشد. نتایج بدست آمده در این پژوهش A. tumefacience نوترکیب و حاوی pBI121/nep1 را به عنوان یک عامل زیستی توانمند در کنترل گیاه هرز پیچک صحرایی معرفی می کند.

کلیدواژه ها:

کنترل زیستی ، علف هرز ، پیچک صحرایی ، Agrobacterum tumefaciens ، nep1 ، Convolvulus arvensis