اثر آب و بذر مغناطیسی بر روی برخی از صفات آفتابگردان در شرایط تنش کمبود رطوبت

به منظور بررسی اثر آب و بذر مغناطیسی تحت شرایط تنش خشکی بر عملکرد آفتابگردان، دو آزمایش جداگانه در قالب طرح بلوک کامل تصادفی به صورت کرت های یک بار خرد شده با چهار تکرار در بهار سال 1388 به اجرا در آمد. تجزیه داده ها نیز به صورت تجزیه مرکب انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل دو نوع آبیاری نرمال ( W1 ) و مغناطیسی ( W2 ) بودند که هرکدام به طور جداگانه در دو مزرعه اعمال گردید. تنش خشکی به عنوان عامل اصلی شامل سه نوع آبیاری، 40 % ( T1 شاهد)، T2) %60 ) و 75 % تخلیه رطوبتی از خاک ( T3 ) و نوع بذر به عنوان عامل فرعی شامل بذور نرمال ( S1 ) و بذور مغناطیسی S2 بود که هر دو عامل اصلی و فرعی در هر دو مزرعه اجرا گردید. نتایج آزمایش بیانگر این بود که آبیاری مغناطیسی در مقایسه با آبیاری معمولی باعث افزایش معنی دار وزن دانه در طبق ( 72 / 14 %) و تعداد دانه در طبق ( 42 / 9%) شد اما کاربرد بذر مغناطیسی تاثیر معنی داری بر این صفات نداشت. آب مغناطیسی در شرایط بدون تنش کمبود رطوبت و کاربرد بذر معمولی عملکرد دانه را به میزان 8/ 67 % نسبت به شاهد افزایش داد.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، آفتابگردان ، آب مغناطیسی