مطالعه اثر باکتریهای دارای آنزیم ACC – دآمیناز برعملکرد و اجزای عملکرد برنج ( Oryza sativa ) در شرایط شور

گیاهان در طول رشد و نمو خود در معرض عوامل تنش زای محیطی قرار دارند. یکی از مهمترین تنش ها، تنش شوری است که می تواند رشد و و محصول را در گیاه محدود سازد. اما برخی از باکتریهای مفید خاکزی از جمله باکتریهای دارای آنزیم ACC – دآمیناز می توانند براین عمل تأثیر بگذارند. در این تحقیق توان چهار سویه ازسودوموناسهای فلورسنت بر شاخص های رشد برنج در شرایط شور مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل، براساس طرح پایه کامل تصادفی در چهار تکرار انجام گرفت. تیمارها شامل فاکتور اول پنج سطح شوری آب ( 700 ، 1400 ، 2800 ، 4200 ، 5600 میکروزیمنس بر سانتی متر ) و فاکتور دوم شامل پنج سطح سویه باکتری چهار مایه تلقیح سودوموناس فلورسنت ( 4، 11 ، 108 ، 169 ) و یک سطح بدون تلقیح(شاهد) بود. ریشه های نشاء های برنج رقم طارم دیلمانی پس ازتلقیح با سویه های مورد نظر در گلدانها کاشته شدند. آبیاری با تیمارهای مختلف آب شور در دوره رشد گیاه انجام شد. قبل از برداشت، شاخص های رشد گیاه شامل ارتفاع گیاه، طول برگ پرچم، تعداد خوشه بارور، خوشه نابارور و در مرحله برداشت بیوماس کل، طول ریشه، وزن ریشه و شاخص برداشت تعیین شدند. نتایج بدست آمده نشان داد که با افزایش شوری کلیه شاخص های اندازه گیری شده به طور معنی داری ( 01 . P<0 ) کاهش یافت. تلقیح برنج با سویه های مورد نظر در تمامی سطوح شوری باعث افزایش معنی دار شاخص های یاد شده به جزء خوشه نابارور گردید. در بین سویه های مورد بررسی، سویه سودوموناس پوتیدا 11 بیشترین تاثیر را بر شاخص های مورد بررسی در شرایط شور داشت. نتایج این تحقیق نشان داد که در شرایط شور می توان از کلیه سویه های باکتریهای مورد آزمایش بعنوان باکتریهای محرک رشد گیاه استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

سودوموناس فلورسنت ، تنش شوری ، برنج ، ACC - دآمیناز