نقش قارچ میکوریزی و سالیسیلیک اسید در مقاومت گیاه ریحان نسبت به تنش شوری

تنش شوری از عوامل محدود کننده در تولیدات کشاورزی است. تحقیقات گسترده ای برای به حدائقل رساندن اثرات مضر این تنش در گیاهان صورت گرفته است. در این پژوهش اثر سالیسیلیک اسید و قارچهای میکوریزی Glomus moseae و Glomus intraradices در گیاه ریحان که تحت تنش تیمار با غلظتهای 75،0 و 150 میلی مولار کلرید سدیم بود، مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داده که شوری باعث افزایش مقدار مالون دآلدئید، قند احیا و پرولین درگیاه ریحان شد، که نشان دهنده آسیب ناشی از تنش شوری و فعال شدن مکانیسم دفاعی در این شرایط است. در صورتیکه پیش تیمار با غلظت 2/ 0 میلی مولار سالیسیلیک اسید یا تلقیح گیاهان با قارچ میکوریزی مقدار پراکسیداسیون لیپید را کاهش و میزان قند احیا و پرولین را افزایش داد. بنابراین از نتایج حاصل از این پژوهش می توان نتیجه گرفت که استفاده از سالیسیلیک به عنوان تنظیم کننده رشد یا قارچ میکوریزی مقاومت گیاه را در برابر تنش شوری در این گیاه افزایش داد. از طرفی استفاده از میکوریز در طبیعت اثر سوء زیست محیطی نیز بر طبیعت ندارد

کلیدواژه ها:

قارچ میکوریزی ، اسید سالیسیلیک ، ریحان