بررسی نقش فعالیت های آموزشی و ترویجی بر دانش انگورکاران شهرستان تاکستان در ارتباط با تهیه و بسته بندی کشمش

کشمش از دیرباز جزو اقلام صادراتی به شمار می رفته و تا بیست سال پیش ایران جزو مهمترین کشورهای عرضه کننده کشمش به دنیا بوده است. با این وجود در سال های اخیر کیفیت پایین کشمش از عوامل عمده عدم پذیرش کشمش ایران در دنیا و افت پشمگیر قیمت آن بوده است. برای رسیدن به وضعیت مطلوب لازم است برنامه های آموزشی و ترویجی مختلفی در این خصوص به اجرا درآید. بنابراین هدف از انجام این تحقیق توصیفی- تحلیلی، ارائه اطلاعاتی در خصوص نقش فعالیت های آموزشی و ترویجی بر دانش انگورکاران درباره تهیه و بسته بندی کشمش و تحلیل آن است. جامعه آماری این پژوهش را انگورکاران بخش مرکزی شهرستان تاکستان تشکیل دادند که تعداد 240 نفر از آنها با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی بر حسب سطح زیرکشت تولید انگور به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS18 استفاده گردید. نتایج توصیفی تحقیق نشان داد که دانش اکثریت انگورکاران (86/7 درصد) درباره تهیه و بسته بندی کشمش در سطح متوسط، 9/2 درصد دانش آنها در سطح بالا و 2/1 درصد دانش آنها در سطح پایین است. همچنین انگورکاران برای کسب اطلاعات خود از خدمات آموزشی و ترویجی در خصوص تیهه و بسته بندی کشمش به میزان زیادی از جلسات ترویجی برگزار شده در مساجد در ارتباط با تولید و بسته بندی کشمش استفاده می کنند و کمتر از نشریه های ترویجی مرتبط در این خصوص بهره می گیرند. ضریب همبستگی بین سطح دانش انگورکاران با میزان استفاده از تمامی خدمات آموزشی و ترویجی 0/183 بود و رابطه مثبت و معنی داری در سطح پنج درصد بین این دو متغیر وجود داشت.

کلیدواژه ها:

فعالیت های آموزشی و ترویجی ، دانش ، کشمش ، شهرستان تاکستان