بررسی تغذیه برگی عناصر میکرو بر کمیت و کیفیت محصول نارنگی ژاپنی Citrus reticulata رقم میاگاوا در مازندران

روی، آهن و منگنز عناصری مهم و حیاتی برای گیاهان به شمار می روند. کاربرد محلول پاشی این عناصر از برنامه های مهم کودی برای مرکبات در ایران به شمار می رود که نتیجه آن کاهش شستشوی عناصر و بالطبع کاهش آلودگی آب های زیرزمینی است. بنابراین مصرف صحیح کودهای منگنز، روی و آهن جهت افزایش راندمان مصرفی، امری ضروری است. هدف از این تحقیق، تعیین بهترین تیمار محلول پاشی کودهای منگنز، روی و آهن روی درختان نارنگی ژاپنی میاگاوا جهت رسیدن به حداکثر محصول در واحد سطح با کیفیت بالا می باشد. در این مطالعه از سه منبع عناصر ریزمغذی (کلات آهن 13%، کلات روی 25% و کلات منگنز 32%) جهت محلول پاشی استفاده شد. محلول پاشی طی دو مرحله و هر کدام با غلظت معین، با توجه به مقدار عنصر مورد نظر در هر کود، برروی درختان 3 ساله با پایه سیترنج در روستای عالیواک (شهرستان ساری) انجام شد. برداشت میوه طبق عرف منطقه، در مهر ماه انجام شد و فاکتورهای کمی و کیفی شامل، وزن تر و خشک میوه و پوست میوه، میزان آهن، روی، منگنز، قند، ویتامین C و اسیدیته میوه اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده از تجزیه آماری حاکی از تفاوت معنی داری بین منابع مختلف کودی از لحاظ اثر بر فاکتورهای کمی و کیفی بوده است. تیمارهای مختلف، افزایش معنی داری در وزن تر و خشک میوه، میزان آهن، منگنز، قند و ویتامین C میوه داشتند. به طوری که تیمار "روی + آهن + منگنز" دارای بالاترین شاخص این صفات در میوه بوده است. تأثیر اثرات ساده و توام تیمارهای کودی در هیچ یک از صفات، وزن تر و خشک پوست، اسیدیته و مقدار روی میوه از نظر آماری معنی دار نبوده است.

کلیدواژه ها:

ریزمغذی ، عملکرد ، محلول پاشی ، نارنگی