اثرات هورمون های جیبرلین و اکسین روی رشد ونمو گرده درخت میوه هستهدار گیلاس در شرایط درون شیشه ای

گیلاس (Prunus avium) یکی از گونه های مهم جنس Prunus می باشد که گونه های مختلف آن مهمترین و بیشترین درختان میوه هسته دار ایران را تشکیل می دهند. خودناسازگاری گامتوفیتی اکثر این گونه ها، انتخاب درختان گرده زای مناسب برای پرورش آنها را با عملکرد مناسب در زمان احداث باغ ضروری می سازد. بنابراین، مطالعه خصوصیات فیزیولوژیکی مهم گرده در گونه ها و ارقام مختلف این تیره از مهمترین چالش های پرورش دهندگان و اصلاحگران می باشد. در مطالعه حاضر اثرات هورمون های جیبرلین واکسین بر روی رشد و نمو گرده دو رقم مهم گیلاس موجود در تهران شامل سیاه مشهد و زرد مشهد در شرایط درون شیشه ای از قبیل جوانه زنی، رشد لوله مورد بررسی قرار گرفت. گرده دو رقم گیلاس جمع آوری و در محیط کشت درون شیشه حاوی 15 درصد ساکارز و 5/1 درصد آگار کشت داده شدند. پتری دیش ها بیست و چهار ساعت در دمای 22 درجه سانتی گراد در تاریکی نگه داشته شد.این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملا تصادفی در 2 تکرار انجام شد در هر پتری دیش پنج میدان دید توسط میکروسکوپ نوری مجهز با اکولر، بررسی و درصد جوانه زنی و رشد لوله گرده در آنها یادداشت برداری شد.داده های حاصل با نرم افزار آماری SPSSوMSTATC تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که اثرات جیبرلین و اکسین از نظر جوانه زنی، رشد لوله و طول عمر گرده هرکدام در بین ارقام تفاوت معنی دار وجود داشت واین نشانگر این بود که قبل از احداث باغ ارقام این ارقام باید گرده زای مناسب را انتخاب کرد.

کلیدواژه ها:

اکسین ، جیبرلین ، جوانه زنی گرده ، درون شیشه ای ، رشد لوله گرده ، گیلاس