بررسی پاسخ به تحمل تنش خشکی در بین جمعیتهایAegilops tauschii با استفاده از صفات فیزیولوژیک

خویشاوندان وحشی گندم یک منبع بالقوه و با ارزش از آللهای مفید برای اصلاح گندم هستند که اخیراً توجه به نژادگران را به خود جلب کرده اند. از آنجا که کشور ایران یکی از مراکز مهم پیدایش و تنوع گندم و خویشاوندان وحشی به ویژه Aegilops tauschii می باشد پژوهش حاضر طراحی و اجرا گردید. به این منظور سه اکوتیپ مختلف ازAe. tauschii از نظر تحمل تنش خشکی با استفاده از صفات فیزیولوژیک مورد بررسی قرار گرفتند. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد و سطوح مختلف آبیاری شامل آبیاری کامل به عنوان شاهد، آبیاری تا مرحله متورم شدن سنبله و آبیاری تا 50 درصد ظهور خوشه به عنوان سطوح تنش در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از جدول تجزیه واریانس نشان داد که بین جمعیت ها و بین سطوح تنش خشکی بر صفات مورد مطالعه اختلاف معنی دار وجود داشت و همچنین اثر متقابل برای اکثر صفات نیز به صورت معنی دار مشاهده گردید که نشان دهنده پاسخ متفاوت جمعیت ها به سطوح مختلف تنش خشکی می باشد. بیشترین تاثیر تنش خشکی در مرحله تورم سنبله مشاهده شد که موجب کاهش در اکثر صفات مورد مطالعه شد. میزان اسید آمینه پرولین تحت شرایط تنش خشکی افزایش یافت. اکوتیپ اردبیل که بیشترین تعداد روزنه در سطح رویی برگ را دارا بود در دو سطح تنش خشکی بیشترین کاهش را برای این صفت داشت. تنش خشکی موجب کاهش RWC در تمام اکوتیپ های تحت تنش شد. با نتیجه گیری از نتایج آزمایش می توان بیان داشت که اکوتیپ اردبیل دارای تحمل کمتری به تنش خشکی نسبت به دو اکوتیپ دیگر بود.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، صفات فیزیولوژیک ، Aegilops tauschii