مکانیابی اراضی با مشکل زهکشی در محدوده آبگیر اراضی پروژه البرز با استفاده ازArc GIS

امنیت غذایی، بهداشت و اقتصاد کلان تحت تاثیر کمبود آب به شدت دچار آسیب می شود. برای تولید نیازهای غذایی و فیبر جمعیت در حال رشد جهان، لازم است بهره وری اراضی تحت کشت افزایش یابد. بخش عمده این افزایش باید به واسطه سرمایه گذاری های مرتبط با بهبود عملیات های آبیاری و زهکشی در اراضی کشاورزی موجود حاصل گردد. از مهم-ترین این عملیات ها، زهکشی اراضی می باشد. باتوجه به گستردگی طرح های زهکشی، این طرح ها با هزینه های اجرایی بالایی همراه هستند؛ برای استفاده بهینه از منابع مالی محدود موجود، اولویت بندی مکانی اجرای این طرح ها اجتناب ناپذیر خواهد بود. در این پژوهش، تعیین نقاط زهدار (به عنوان یکی از مولفه های اصلی تعیین موقعیت های اولویت دار برای اجرای سیستم های زهکشی زیرزمینی) در محدوده آبگیر اراضی طرح البرز با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام این پژوهش از داده های 138 نقطه در محدوده آبگیر اراضی پروژه البرز (گرفته شده از شرکت مهندسی مشاور مهاب قدس) استفاده شد. پس از بررسی نرمال بودن داده ها در نرم افزار IBM SPSS Statisitics 20 داده ها به نرم افزار ArcGIS وارد شده و با استفاده از تکنیک کریجینگ، میان یابی بین نقاط مختلف انجام شد. با توجه به نتایج استخراج شده مشخص شد کمترین فاصله از سطح ایستابی بیشتر در نواحی ساحلی دریای خزر بوده است. هم چنین مشخص شد که گروه سطح ایستابی 5/0 تا 1 متر، با در اختیار داشتن سطحی در حدود 8600 هکتار بیش ترین سهم را داشته است. روند کلی افزایش سطح ایستابی مسیر شمال به جنوب می باشد. برای اجرای سیستم های زهکشی نواحی نزدیک ساحل دریای خزر اولویت بیشتری خواهند داشت.

کلیدواژه ها:

امنیت غذایی ، پروژه البرز ، سطح ایستابی ، زهکشی